اگر چه قبر حقيقى سيدالشهدا عليه السلام در دل‌ها و قلب‌هاست كه بناى آن
از دوران كودكى در سرزمين دل شيعيان و عاشقانش گذارده شد؛ اما مرقد شريف آن حضرت
همواره از آثار و بركات متعددى برخوردار بوده است .
ضريح مقدس و حرم مطهر امام حسين عليه السلام يادگارى از جان نثارى و فداكارى او و يارانش در راه خدا مىباشد. مرقدى كه جاى عترت آدميان براى ابد و دوام خواهد بود، و سزاوار است كه اين بارگاه شريف و غمانگيز و شور آفرين، همواره زيارتگاه مردم جهان شده و انسان‌ها، فداكارى و عشق و صفا را از خفتگان اين مرقدهاى شريف، سرمشق گيرند.
حرم حسين كعبه دل‌هاست. و اين كعبه طوافگاه زائران و قبله اميدواران و
دارالشفاى دردمندان و پناهگاه توبه كنندگان و گنهكاران است.
آرى، عاشقان كويش و دلباختگان رويش، پروانهوار خود را در اطراف ضريح
مطهرش گردانيده و به آتش عشق و محبت او، پر و بال خويش را مىسوزانند و اشك شوق و
اشتياق بر چهره و رخسار مىافشانند، و بر مظلومى و مصيبت‌هاى او و خاندانش ناله سر
مىدهند به راستى «اين چه شمعى است كه جان‌ها همه پروانه
اوست.»
بر گرد حريم تو، كه دست طلب ماست چون دامن شمعى است، كه پروانه
بگيرد
فضل و شرافت كربلا و مرقد مطهر سيدالشهدا عليه السلام چنان است كه امام
صادق عليه السلام فرمود: «قبر ابى عبدالله الحسين عليه السلام از آن روزى كه در
آنجا دفن شد، باغى از باغ‌هاى بهشتى است.»(1)
ضريح مقدس در وسط واقع است و از نقره خالص ساخته شده كه در پيش روى آن
با طلا و به خط نسخ نوشته شده: «ولا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتا بل
احياء عند ربهم يرزقون»، و در بالاى سر، «آيه نور» نوشته شده
است.
با ذكر اين مختصر، شايسته است جهت آگاهى و آشنايى با چگونگى حرم و مرقد
شريف امام حسين عليه‌السلام و تحولات عمارت شريف، مطالبى به طور اجمال ذكر
گردد.
محل دفن آن حضرت كه همان گودال قتلگاه است، اكنون داراى سقفى است كه روى
آن صندوق مبارك نهاده شده و روى صندوق، ضريح در ميان روضه منوره، و روضه نيز در بين
مسجد (مسجد بالا سر و مسجد پشت سر) و در طرف پايين پا در زاويه روضه قبور شهدا
مىباشد اين مجموعه هم اكنون حرم امام حسين عليه السلام را تشكيل مىدهد، و حرم نيز
ميان رواق و رواق در وسط صحن و صحن محور آبادانى زمين كربلا بوده و
مىباشد.
ضريح مقدس در وسط واقع است و از نقره خالص ساخته شده كه در پيش روى آن
با طلا و به خط نسخ نوشته شده: «ولا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتا بل
احياء عند ربهم يرزقون»، و در بالاى سر، «آيه نور» نوشته شده است
.
صحن مطهر حسين عليه السلام داراى هفت باب است كه عبارتند از: 1- باب
قبله كه ساعتى بر فراز آن نصب است، 2- باب قاضى الحاجات 3- باب زينبيه كه در حدود
تل زينبيه قرار دارد 4- باب سلطانى 5- باب بازار بزازها 6- باب سدره كه در شمال صحن
بوده و به بازار و اطراف راه دارد 7- باب صافى كه به در بين‌الحرمين نيز معروف
است.
از اخبار چنين بر مىآيد كه بارگاه حسينى هفت مرتبه - به غير از عمارت
موجود - بنا نهاده شده است .
عمارت اول: بارگاه سيدالشهدا عليه السلام پس از ساختن قبر شريف آن حضرت
براى اولين بار در دوران بنى اميه بنا گرديد، اخبار و روايات بسيارى آمده كه در
زمان بنى اميه سقفى بر روى مزار امام و مسجدى (ظاهراً توسط بنى اسد) نزديك آن ساخته
شد و تا زمان هارون الرشيد (سال 193 ) همچنان باقى بود.
عمارت دوم: بعد از تخريب مرقد شريف، توسط هارون، در زمان مأمون خليفه
عباسى، عمارت دوم بنا شد، و تا سال 232 باقى بود . اما از آن سال تا سال 247 متوكل
چهار بار امر به خرابى و انهدام قبر كرد، و اوقاف حاير مبارك را برد و ذخاير آن را
تاراج كرد.
عمارت سوم: سومين بار مرقد مطهر امام به دست «منتصر» تجديد بنا شد، و تا
سال 273 باقى بود.
عمارت چهارم: تجديد بناى مرقد امام براى چهارمين بار به دست محمد بن زيد
بن حسن بن محمد بن اسماعيل بن زيد بن على بن الحسين بن على بن ابيطالب، ملقب به
«داعى صغير» پادشاه طبرستان انجام گرفت.
عمارت پنجم: بناى عضدالدوله ديلمى بود، كه در سال 369 بنا شد، و در زمان
او بود كه رواقى به دست عمران بن شاهين معروف به «رواق عمران» در حاير حسين ساخته
شد.
عمارت ششم: ششمين بار بارگاه امام حسين به دست حسن بن مفضل بن سهلان
ابومحمد رامهرمزى، وزير سلطان الدوله ديلمى نوسازى شد.
عمارت هفتم: عمارت موجود است كه در سال 767 بعد از سرنگونى دولت آل بويه
به سال 310 به دستور سلطان اويس ايلخانى ساخته شد، و در سال 786 فرزندش احمد بن
اويس در تكميل آن كوشيد و تاريخ آن در بالاى محراب و نزديك سر شريف آن حضرت نگاشته
شده است.(2)
و اما آثار و بركات مرقد شريف و حرم مطهر سيدالشهدا عليه السلام عبارتند
از:
مرقد حسينى، نيروبخش است
با ذكر اجمالى از تحولات كه در عمارت مرقد مطهر امام حسين عليه السلام
صورت گرفته است به خوبى معلوم مىگردد كه زيارت قبر آن حضرت در مبارزه با حكومت بنى
عباس تأثير مهمى داشته است، و به همين دليل بود كه عباسيان قبر آن امام را دشمن خود
مىدانستند و به ويرانى آن دست مىزدند، زيرا اين قبر شريف به مركز تجمع مخالفان و
مبارزان تبديل شده بود.
مشاهده مزار و مرقد شهيدان كربلا و به نظر در آوردن آن مصائب جانگذار،
حالت بيننده را دگرگون ساخته و استقامت حال او را به هم زده و وارونه مى سازد، كه
چگونه عدهاى قليل در مقابل جمعى كثير و سپاهى مجهز و مهيا تن به مرگ داده و روى
عقيده و ايمان خود ثبات قدم داشته و تا آخرين قطره خون خود مبارزه و جانفشانى
نمودند.
صحن مطهر حسين عليه السلام داراى هفت باب است كه عبارتند از: 1- باب
قبله كه ساعتى بر فراز آن نصب است، 2- باب قاضى الحاجات 3- باب زينبيه كه در حدود
تل زينبيه قرار دارد 4- باب سلطانى 5- باب بازار بزازها 6- باب سدره كه در شمال صحن
بوده و به بازار و اطراف راه دارد 7- باب صافى كه به در بين‌الحرمين نيز معروف
است.
محل نزول فرشتگان الهى
امام صادق عليه السلام فرمود: «ما بين قبر حسين عليه السلام تا آسمان،
محل رفت و آمد فرشتگان الهى است.»(3)
و نيز فرمود: «قبر حسين بن على عليه السلام بيست ذراع در بيست ذراع است.
آن باغى از باغ‌هاى بهشت، و محل عروج فرشتگان به آسمان مىباشد هيچ فرشته مقرب و
پيامبر مرسلى نيست جز آن كه از خدا مىخواهد كه او را زيارت كند پس گروهى فرود
مىآيند و گروهى بالا مىروند.»(4)
نماز قبول مىشود
اگر انسان زائر، حق امام را شناخته و با معرفت و ولايت او در كنار قبر
مطهرش نماز گزارد، مورد قبول حق تعالى قرار مىگيرد. چنانكه امام صادق عليه السلام
در شأن و مقام كسى كه به مرقد و بارگاه شريف حضرت مشرف شده و نماز بخواند، فرمود:
«خداوند متعال اجر نمازش را قبولى آن قرار مىدهد.»(5)
تمام خواندن نماز
حضرت امام جعفر صادق عليه السلام فرمود: «نماز در چهار مكان كامل خوانده
مىشود (يعنى اگر چه از حد مسافت شرعى هم بيشتر باشد اما شكسته نمىشود): 1- مسجد
الحرام (مكه)، 2- مسجدالرسول (مدينه)، 3- مسجد كوفه، 4- حرم امام حسين عليه
السلام.»(6)
و نيز روايت شده كه «ابن شبل» از امام صادق عليه السلام پرسيد: آيا قبر
امام حسين عليه السلام را زيارت كنم؟ فرمود: پاك و خوب زيارت كن و نمازت را در حرمش
تمام بخوان. پرسيد نمازم را تمام بخوانم؟ فرمود: تمام. عرض كرد: بعضى از اصحاب و
شيعيان شكسته مىخوانند؟ فرمود: اينان دو چندان عمل
مىكنند.»(7)
لذا چنانكه در رسالههاى عمليه نيز آمده است، در حرم امام حسين عليه
السلام مىتوان نماز را، هم شكسته خواند و هم به بركت آن حضرت تمام بجا
آورد.
اجابت دعا و برآورده شدن حاجت
خداوند سبحان در ازاى ايثار و فداكارى سيدالشهدا عليه السلام و تحمل
هرگونه سختى چون تشنگى و غم و اندوه فراوان براى حفظ اسلام، در مرقد شريفش بركاتى
را قرار داده كه از جمله آنها اجابت دعا و برآورده شدن حاجات است. چنانكه امام صادق
عليه السلام فرمود: «هر كس دو ركعت كنار قبر حسين عليه السلام نماز بخواند، از
خداوند چيزى را مسئلت نكند جز اين كه به او عطا شود.»(8)
و نيز فرمود: «خداوند در عوض قتل امام حسين عليه السلام، امامت را در
ذريه آن حضرت، شفا را در تربتش، اجابت دعا را در كنار مرقدش قرار داده، و ايام
زيارت كنندگان او از عمرشان حساب نمىشود.»(9)
- شنبه ۲۶ دی ۹۴ ۲۱:۲۰ ۴ بازديد
- ۰ نظر